Spiritualiteit online

Opeens was daar Corona, een virus met een prachtige naam, maar met een ongekende impact.
​
We keken tijdens de lockdown omhoog en zagen een streeploze hemel. Velen merkten de klaarheid van de lucht op en ademden lichter en dieper. We werden teruggedrongen achter de voordeur en zagen de synergie tussen de opgehokte dieren en de mens die een koekje van eigen deeg kreeg.

Thuiswerken en weinig tot geen sociale bijeenkomsten meer om aan deel te nemen, leidden tot uiteenlopende reacties.
Het werd een tijd van bezinning en reflectie. Een tijd ook van angst, angst voor de gevolgen van een ongekend virus dat ons letterlijk de adem benam. Ook angst voor complotten om de eigen autonomie kwijt te raken. We werden ons bewust van de eenzaamheid die zieken en alleenstaanden ondervonden en ons hart huilde om elkaar niet meer te mogen aanraken, laat staan omhelzen.
De mens werd op ruwe wijze teruggeworpen op zichzelf.
In tijden van chaos komen belangrijke menselijke waarden en eigenschappen aan het licht.
Ga je klagen of ga je dragen?
Als je draagt, doe je dat dan door het ‘wei-woe-wei’ principe ( doen door niets doen) toe te passen zoals Boeddha en Confucius ons voorhouden?
Natuurlijk als je huis in brand staat, moet je blussen. Maar dan nog. Ook dan zijn er keuzen die je maakt: jammeren over het noodlot dat je heeft getroffen, dankbaar zijn voor de helpende hand van buren en naasten,  op zoek gaan naar de praktische oorzaak zoals een brandende kaars of kortsluiting of je bezinnen over de metafoor van een brandend huis…..
Politici, zorgverleners en velen met hun waren de brand aan het blussen.
Maar de mens achter de voordeur, hoe redde die zich?
De schokgolf bracht even rust, toen ontstond de paniek en zoals altijd werd men creatief en kwamen de oplossingen. Want creativiteit, de scheppende kracht van de mens, tilt ons boven onszelf en de situatie uit. We zijn meer dan consumerende wezens, en corona wakkerde de hogere waarden in ons aan.
We zijn niet bedoeld om eenzaam te zijn. Niet voor niets dat Eva uit de rib van Adam werd gecreëerd omdat God bij de eerste mens zag dat het niet goed was dat hij alleen was. Er werd een scheiding aangebracht om het alleen zijn op te heffen. Terwijl de paradox is dat de mens juist streeft naar het opheffen van de afgescheidenheid. Op spiritueel niveau kun je de parallel zien die vorm kreeg in de pogingen om mensen met elkaar te verenigen.
Zo ontstonden er initiatieven om online mensen te betrekken bij activiteiten die voorheen lijfelijke aanwezigheid vereisten. Het onderwijs en vele andere takken van sport gingen online. Waar de aanraking niet mogelijk was, werd toch de verbinding gevoeld.
Hoop en vertrouwen werden de drijvende krachten om nieuwe wegen in te slaan. Zo geschiedde.
Maar ging dat ook op voor spirituele en esoterische scholingswegen? Hoe neem je lichaamstaal waar als je alleen de bovenkant ziet? Hoe zit het met de energie die vaak voelbaar wordt opgebouwd tijdens een les? Bovendien is de sfeer van de lesruimte ook iets waar studenten gevoelig voor zijn.
Maar nood breekt wet en ook op dat gebied werden online lessen de ether ingegooid.
Praktisch gezien was het plezierig om geen reistijd kwijt te zijn. Dat gold natuurlijk voor docent en leerling. Een niet te onderschatten fenomeen was het feit dat de leerling in alle rust de materie thuis in eigen tempo op zich in kon laten werken. Niet direct van de les meteen de auto of de trein in en dus met volle aandacht bij de weg, maar alle rust en ruimte om de aangereikte lesstof in eigen omgeving te verwerken. Een goede les op welke gebied dan ook doet wat met een mens. Kwartjes vallen, je gaat verbanden zien of raakt geïnspireerd om verder te studeren. Spiritualiteit gaat echter ook om de ongeziene wereld, om je verbinding met het Hogere, zo je wilt, het numineuze.
Daar en juist daar werd tastbaar wat in spiritueel opzicht gaande was in de wereld. De rust van avondklok en minder sociale- en/of werkdruk zorgden ervoor dat het denken kalmer werd. De druk ging van de ketel en de geest werd als kabbelend water. We hoefden niet meer zoveel. Er kwam ruimte vrij en de spirituele zoeker voer er wel bij.
Want Lao Tse zei het zo:
 
Dertig spaken komen samen in één naaf
Maar op de ruimte waar het niets is, berust de bruikbaarheid van de kar.
 
Men vormt het leem tot vaatwerk
Maar op de ruimte waar niets is, berust het nut van de pot.
 
Men hakt deuren en vensters uit om kamers te maken
En van de ruimte waar niets is, hangt het gebruik van het huis af.
 
Daarom schept het Iets dat er is de werkelijkheid
Maar het Niets schept de bruikbaarheid.
 
Zie het als de evolutie van communicatie. Eerst was er een telefoniste nodig om een verbinding te leggen. Toen was er een toestel met een draaischijf waarmee je rechtstreeks kon bellen. Pak weg een halve eeuw was dat dé manier om afstanden te overbruggen.
Toen deed de mobiele telefoon haar intrede. Eerst nog in groot formaat, maar gaandeweg werd die al kleiner en kleiner en werd het bereik ruimer en ruimer. Er kwam beeld bij en de mogelijkheid om met velen tegelijkertijd in gesprek te gaan.
Evolutionair gezien is het wachten op telepathie als vanzelfsprekend middel om elkaar te bereiken.
Om iets te zien, moet je ontvankelijk zijn. Bovendien is het noodzakelijk om de intuïtie een kans te geven door niet al te vol te zijn met van alles en nog wat. Ook niet al te vol van jezelf.
Met de komst van MRI hebben we gezien dat de hersenen van de één reageren op de impuls van de ander. We zijn als communicerende vaten. De grote wijsheids tradities zeiden al:
Wij zijn allen één.
​
Spiritualiteit ‘online’ is oude wijsheid in een nieuw jasje gestoken, want een groot deel van de mensheid is zich bewust van een lijntje met ‘Hierboven’. Skypen en zoomen en dichter tot elkaar komen, is de voorbode van een spannende ontwikkeling die in het verschiet ligt.
Het is het individuele perspectief dat bepaalt of Corona een zegen was of niet…..
Paul Brunton schreef in ‘De Geheime Weg’: Waarheid is als een geestelijk wit licht, dat door het prisma der mensheid in vele kleuren uiteen valt.
 
Welke facet van jouw innerlijke diamant wil jij belichten? Zie ons cursusaanbod: via deze link  
​
                                                                                                      Geschreven door: Mabel de Graaf-van Osnabrugge