Ik ben gezegend met zo’n vriend.
Onlangs dwaalden mijn gedachten naar hem af en kwam de associatie van een goudgeel korenveld bij me op. Ik besefte, dat je ook als mens net als graan de bereidheid moet hebben om vermalen te worden, los te raken van uiterlijke schoonheid om aldus tot waarachtige transformatie te komen. Vermalen en verpulverd, vermengd met de rest en dan geduld betrachten om het gistingsproces te laten plaatsvinden, waardoor alle deeltjes gezamenlijk kunnen rijzen om gelouterd door het vuur tot basisvoeding te worden. Velen blijven hangen in de bekoring van de graanvelden. Want wie kent niet de betovering van wuivend koren in de zon? Als dat het geval is, zal het oogstseizoen voorbij gaan, de halmen zullen knakken en terugkeren naar de aarde om te wachten op het ontkiemen bij een volgende lente. De nieuwe aar zal het dan misschien wel aandurven om door elkaar geschud te worden en het kaf van het koren te laten scheiden. Een prachtige graankorrel blijft over, maar ook daar moet aan gewerkt worden. Hij moet worden geplet, verpulverd en dan worden vermengd met water en desem .Vervolgens breekt de tijd aan van rijzen. Helemaal zacht en luchtig worden, afgedekt in stilte, want een harde klap kan alles ineen doen zakken. Als het proces niet wordt verstoord en het deeg zich daarna laat kneden, dan mag het in een nieuwe steviger vorm, maar nog steeds zacht, de oven in om eruit te komen met als doel de ander tot voeding te zijn. Hoeveel stadia zijn er niet in ons eigen leven, dat we de neiging hebben om te blijven hangen in aanbidding van de vorm of dat we vrees hebben voor de pijn van de volgende fase? Toch is alles nodig om de cyclus rond te maken en volledig op te gaan…. Pas als je zelf alle stadia hebt doorleefd, kun je anderen waarlijk begrijpen vanuit compassie en kun je bemoediging uitstralen door zelf voorbeeld en voeding te zijn. Christus zei: “Ik ben het brood” en daarmee bracht hij zoveel tot uitdrukking. In elk stadium zit het hele proces verborgen. Elk proces en dus ook elk stadium is van betekenis. Als je zo kunt zien, valt elk oordeel weg. De gelouterde mens is als een geplette graankorrel, die zelf door het vuur is gegaan om te kunnen rijzen, te klimmen om al het overtollige los te laten, om in samenhang en eenheid niets liever te willen dan zichzelf te geven vanuit een innerlijke drang, die liefde heet. Wij mensen zijn reizigers in de tijd. Het kaf van het koren scheiden, is gelijk de uittocht uit Egypte: loskomen van het ego. Weg van het geordende en veilige, bekende leven. Niet luisteren naar de mores van je omgeving, de politiek, het comfortabele leven, maar naakt zonder bescherming durven zijn. Je niet meer verschuilen achter een façade, een masker, een manier van doen, maar in de storm jezelf zijn. Zichtbaar. En dan toch blijven lopen, bewegen, al weet je niet waarheen, want het loslaten vergt tijd en doorzettingsvermogen. Daarom gaat het niet zomaar ineens. Het terugverlangen is als een verslaving, omdat het veilig leek. Vertrouwd, bekend, zeker. De neiging om terug te keren is als de korenaar die knakt, zonder gedorst te worden, opgaand in de cyclus van leven en sterven. Misschien zou je het zelfs kunnen vergelijken met het verhaal van Jozef en de droom over de buigende korenschoven. Zijn vader en broers bogen voor hem, terwijl hij rechtop bleef staan. Zij bleven hangen in oude patronen, maar Jozef niet. Vervolgens kreeg hij iedereen over zich heen. Het leven geselde hem en toch bleef hij zichzelf trouw; hij werd gepokt en gemazeld gedurende zijn reis. Maar hij bleef luisteren naar dat wat van Boven komt met alle risico’s van dien. Zo bereikte hij de hoogste status en kon zich verenigen met zijn broers en vader. Een gelouterd mens, die zelfs letterlijk in voeding kon voorzien. Geschreven door: Mabel de Graaf-van Osnabrugge
0 Comments
De School voor Spiritualiteit biedt binnenkort de 6-delige cursus rondom Kosmische Wetten, gegeven door Prof. Dr. Gert Jan van der Steen. Het gaat hier om een heel interessante thematiek vanuit de esoterische wijsheidstraditie die altijd een onderstroom is geweest in de Europese cultuur. De cursus draait om de principes van schepping, evolutie en bewustzijn op alle niveaus van bestaan. Een nieuwsgierige student vertrouwde mij toe dat iets hem tegenhield om aan die cursus mee doen, want dan zou hij niet meer goed uit kunnen uitmaken wat hij moest geloven. Dus! Maar ik begrijp heel goed de achterliggende huiver; de associatie met eeuwenoude geloofsdwang die de mensen al te lang heeft klein gehouden. Ik kan iedereen geruststellen: het item kosmische wetten heeft totaal niets te maken met enige geloofsleer of met wat voor religieuze denkbeelden dan ook. Sterker nog: de universele wetten die we in de cursus gaan onderzoeken zijn onverenigbaar met al die geboden en verboden die we kennen uit de diverse religies en ideologieën. Immers, een absoluut hoofdprincipe binnen deze kosmische wetten is juist de vrije wil van de mens. En uitgerekend daarmee hebben de vertegenwoordigers van religies en ideologieën het soms moeilijk.
Op basis van dit soort wetten is het heelal ontstaan, en ook het atoom en de menselijke lichaamscellen. En wat bijvoorbeeld te denken van de liefde?Vanuit dat idee van de schepping als een schitterend stelsel van abstracte wetmatigheden van waaruit alle vormen zich manifesteren, komen we dichter in de buurt van waar de cursus werkelijk over gaat: ‘een kijkje achter de schermen van het samenstel der dingen’.
We gaan het dus hebben over de wetmatigheden en principes in de schepping. ‘Schepping?’ hoor ik mensen denken. Inderdaad: we kennen allemaal de treurige strijd tussen verstarde gelovers. De ene groep erkent alleen de schepping in zes dagen zoals die, oppervlakkig gezien, in de bijbel wordt beschreven. De andere groep gelooft daarentegen fanatiek dat het universum uit het toeval is ontstaan en op een gegeven moment vanzelf is gaan leven en evolueren. Maar het bevrijdende inzicht is dat die controverse volkomen onzinnig is. De enige logische constatering is dat het proces van schepping, van wording, eindeloos doorgaat en dat evolutie daarin het dragende principe is. Je zou evolutie gerust het basisprincipe in alles kunnen noemen. En wij, als mens, hebben een rol in het geheel! Want ook wij scheppen voortdurend. Maar dan toch weer de eeuwige vraag: waarheen en waartoe? De cursus is gebaseerd op oeroude inzichten die ons zijn overgeleverd in combinatie met de meest actuele inzichten van hedendaagse denkers en moderne wetenschap. Met literatuuropgave. Ik verwacht dat deze unieke cursus ons allerlei inzichten en handvatten kan aanreiken waarmee we ons persoonlijke bestaan meer als logisch en zinvol kunnen ervaren en vormgeven vanuit onze plaats in het grote geheel. Dat helpt als we vanuit groeiend bewustzijn willen leven. Onderzoek en laat je verrassen. Hans Wolters
Uit de bijdragen van de diverse docenten werd frappant duidelijk dat we het hebben over een spirituele onderstroom die universeel is in het duizenden jaren oude gedachtegoed van de mensheid.
De diverse religies, hun stromingen, scholen en leraren hebben er in elke cultuur steeds weer in nieuwe vormen gegoten en er nieuwe woorden voor gevonden. De religies hebben de mensheid heel veel houvast gegeven en verder gedragen, en daar kunnen we alleen maar dankbaar voor zijn. Maar dat heeft ook vaak geleid tot de beperkende dogmatiek, de morele keurslijven en de onverdraagzaamheid waar veel mensen zo genoeg van hebben. De stroom waar wij, als school, graag deel van uitmaken is de wassende stroom van mensen die zich vrij beginnen te maken van de gevestigde claims op De Waarheid. Of we het nu hebben over de traditionele religies, de eng-materialistische wetenschapsopvatting, de vervreemdende politiek/economische stelsels, of over de waarheden waarin we zelf in ons persoonlijke leven zijn geconditioneerd. Dat is wel iets wat onze tijd uitdagend en boeiend maakt; want er komen opnieuw ‘andere tijden’ . Maar ja, dat betekent een grote zoektocht, zowel voor de mensheid als geheel, als voor onszelf als individu in de grote maalstroom. Een zoektocht naar een nieuwe oriëntaties, naar waarden die richting en commitment kunnen geven, naar nieuwe betekenissen die samenhang en diepgang in ons leven kunnen brengen. En nu weer terug naar onze school . Wij willen dus een positief aandeel leveren in deze grote, zoekende, beweging naar bevrijding. Ons uitgangspunt blijft natuurlijk het werken met individuele spiritualiteit; dat is ons gegeven domein. En juist daarin is voor ons allemaal heel veel boeiends te onderzoeken. Dat is tegelijkertijd de reden dat we spiritualiteit niet meer definiëren vanuit de traditionele religies, maar dat we meer aansluiten bij de inspiratie uit de aloude spirituele onderstromen die steeds weer nieuwe beddingen zoeken. De cursussen over Wijsheidstradities (boeddhisme, hindoeïsme, joodse kabbala, en esoterisch christendom) verwijzen dan ook niet direct naar de betreffende religies en hun specifieke vormen. Maar we willen wel werken met hun onderliggende tijdloze bronnen waarin een diepe, universele, spiritualiteit verborgen zit en die we steeds weer kunnen ontsluiten om er nieuwe woorden en betekenissen aan te geven voor ons persoonlijke leven. Er is natuurlijk nog veel meer te vertellen over onze School voor Spiritualiteit. Maar dat doe ik graag een volgende keer. Hans Wolters
Voor deze groeiende groep wil de school een eigen leeromgeving bieden en diverse ingangen aanreiken. De cursisten kunnen een persoonlijke route kiezen binnen een samenhangend cursusprogramma van cursussen, trainingen, workshops en studiegroepen.
Uniek programma Het cursusprogramma is opgebouwd rondom diverse universele wijsheidstradities en meditatievormen. Bijzonder in het programma is dat het zwaartepunt niet specifiek ligt op de bekende oosterse tradities, zoals boeddhisme en hindoeïsme, maar dat daarnaast gekozen is voor westerse benaderingen van spiritualiteit zoals christelijke mystiek en joodse kabbala. Bovendien is er ook aandacht voor actuele inzichten uit modern wetenschappelijk onderzoek. Het programma is opgebouwd uit gevarieerde, kortdurende cursussen. Men kan na elke gevolgde cursus steeds weer kiezen voor vervolg- of verdiepingscursussen. Cursisten kunnen daardoor een persoonlijk traject opbouwen in de breedte of juist meer in de diepte. Verrijkend De insteek van de school is niet een vorm van godsdienstwetenschap te doceren. De docenten hebben een brede deskundigheid, maar geven hun lessen vanuit hun persoonlijke scholing en ervaring in de tradities van waaruit zij kennis willen doorgeven. Het is juist de bedoeling dat mensen vanuit hun eigen vragen de antwoorden kunnen vinden die iets toevoegen voor hun persoonlijke leven. De inzichten die de cursisten kunnen opdoen en de vaardigheden die ze kunnen trainen zijn puur bedoeld voor innerlijke verrijking en verdieping van de eigen persoonlijkheid en stijl van leven. Natuurlijk kunnen de gevolgde trajecten ook een geschikte aanvulling zijn bij bepaalde opleidingen of beroepen. Uiteindelijk gaat het altijd om je eigen kwaliteit van Zijn, waar je ook bent’, aldus Hans Wolters, coördinator van de school. |
Centrum de Poort
Archieven
Mei 2022
Categorieën
Alles
|